Στην κόψη του ξυραφιού
Περασμένα ναι, ξεχασμένα όχι, και μακάρι να ξαναβρούμε την ισορροπία στη μεταξύ μαςεπικοινωνία εδώ, στη συντακτική ομάδα των 4Τ, αλλά και γενικότερα στις Τ.Ε. Ισορροπία που
πάντως δε χάθηκε επειδή η συντακτική ομάδα του περιοδικού σε πλήρη σύνθεση επέλεξε
συνειδητοποιημένα, σοβαρά και υπεύθυνα να μην εργαστεί για περίπου τρεις εβδομάδες,
εκφράζοντας τη δυσαρέσκεια για τον τρόπο που αμείβεται τους τελευταίους εννέα μήνες, κατά
τους οποίους έχουν καταβληθεί τα μισά χρήματα! ¶λλες λεπτομέρειες σε επίπεδο επικοινωνίας
και συμπεριφοράς είναι ο λόγος που χάνεις την ισορροπία σου, χωρίς βέβαια να υποτιμούμε
τις ανάγκες καθενός.
Εδώ ακόμη, στο Κορωπί, λοιπόν, με το παραπλεύρως πανάκριβο πολυκατάστημα σε πλήρη
εγκατάλειψη, όταν το δικό μας κτίριο παραμένει ζωντανό, χάρη στο μέταλλο όλων των
εργαζομένων εδώ στις Τ.Ε., αλλά και στο βάρος των τίτλων των περιοδικών που δημιούργησε ο
Κώστας Καββαθάς.
Το ερώτημα που αφορά την επόμενη ημέρα δεν μπορεί να απαντηθεί. Η Γ.Σ. που έχει
προγραμματιστεί ώστε να αποφασιστεί η απαραίτητη αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της
εταιρείας αναβλήθηκε για δεύτερη φορά, και δεν αποκλείεται τα γεγονότα να προλάβουν τις
υποθέσεις. Μέχρι, λοιπόν, να αποφασίσουν οι μέτοχοι, η ζωή συνεχίζεται με οδηγό ένα
βιώσιμο προϋπολογισμό, που βασίζεται σε μειωμένα έσοδα και σε πολύ μειωμένο μισθολόγιο.
Είναι σαφές πως, για να υλοποιηθεί η όποια προσπάθεια, είναι προϋπόθεση η παρουσία του
Κώστα Καββαθά στο τιμόνι, ενώ είναι ξεκάθαρα ειπωμένο και γραμμένο ότι σε πρώτο πρόσωπο
δεν υπάρχει περίπτωση συμμετοχής στο ΔΣ των Τ.Ε. χωρίς τον ιδρυτή τους στη θέση του
Προέδρου.
Η συνέχεια ελπίζουμε σε λιγότερες από τριάντα ημέρες, με ζητούμενο την κατανόηση του
αναγνώστη μας σε σχέση με την καθυστερημένη έκδοση του περιοδικού που κρατάτε στα χέρια
σας. Καλή Χρονιά!
ΣΤΟ ΕΛΑΤΟΧΩΡΙ
ΜΕ FIAT 500L
Xριστός γεννάται σήμερον
Η Ελλάδα που αντιστέκεται δεν αρχίζει και τελειώνει σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Αν θέλουμε
να ονειρευόμαστε την αντιπέθεση, πρέπει να την ψάξουμε στην επαρχία, με κοινό παρoνομαστή
την παροχή υπηρεσιών.
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΣΤΡΑΤΗΣ ΧΑΤΖΗΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ
ΤΟ κόστος των αεροπορικών εισιτηρίων «χρονιάρες ημέρες» είναι απαγορευτικό ακόμα και για
τη γειτονική Ιταλία, οπότε, με τη σωστή καθοδήγηση του καλού φίλου Φρίξου Πολενάκη, νά
Άμαστε στο δρόμο για την Κατερίνη, και συγκεκριμένα βορειότερα στο νομό Πιερίας, όπου το
Ελατοχώρι, και ειδικότερα το εξαιρετικό ξενοδοχείο Σεμέλη.
Εγκαταστάσεις με σχεδιαστική άποψη συνολικά (τοποθεσία, εξωτερικοί και εσωτερικοί χώροι),
με χαρακτήρα αλλά και με φιλότιμη προσπάθεια να είναι οι προσφερόμενες υπηρεσίες στο ύψος
των περιστάσεων. Απλώς να είναι ανταγωνιστικές και να μην απογοητεύεσαι όταν τις
συγκρίνεις με άλλες, πιο δουλεμένες περιοχές στη χώρα μας (Πήλιο, Αράχωβα, Δελφοί), αλλά
και σε σχέση με τη γειτονική Ιταλία, όπου ακόμη παραδίδουν μαθήματα σε αυτήν την πολύ
ενδιαφέρουσα «δοκιμασία».
Καλοί μαθητές οι Έλληνες, αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε ακόμη σε αυτό το επίπεδο, αν
θέλουμε να είμαστε έτοιμοι να δώσουμε το κάτι παραπάνω σε σχέση με το ατού μας, που είναι
η φυσική ομορφιά που χαρακτηρίζει τη χώρα μας, είτε αναφερόμαστε στα νησιά μας είτε στη
χερσαία χώρα, όπου ο ήλιος κάνει τη διαφορά. Η εορταστική περίοδος δεν προσφέρεται για
κριτική, αφού η πίεση είναι μεγάλη. Κρατάμε ότι στο τέλος της ημέρας θα ξαναπάμε, με την
ευχή μάλιστα να αναβαθμιστεί και γενικότερα η περιοχή, αφού δυο, τρία καλά καφέ δε σώζουν
την παρτίδα, αν θέλεις και να κινηθείς ενδιάμεσα της ημέρας σε μια περιοχή με πολύ ωραία
τοπία, τη συγκλονιστική θέα του Ολύμπου από διάφορες γωνίες και αξιοπρεπείς δρόμους, ακόμα
και αν έχεις διάθεση να οδηγήσεις.
Στο δρόμο...
Για την περίσταση, και χωρίς ιδιαίτερο λόγο, «όπλο» μας ήταν ένα κόκκινο Fiat 500L με τον
ντίζελ των 85 ίππων, αυτοκίνητο που δε μας ενθουσίασε στην Ιταλία και δε μας ικανοποίησε
στους δρόμους της Αθήνας. Ποτέ, όμως, μην πεις ποτέ και, αν δεν πας ακόμα παραπέρα, μπορεί
και να εκτεθείς, οπότε δε χάσαμε την ευκαιρία να αξιολογήσουμε την άψογη θέση οδήγησης,
την ορατότητα προς κάθε κατεύθυνση, τη σχετικά ικανοποιητική κατανάλωση (7,7 λίτρα/100
χλμ.) αλλά και κάμποσα αρνητικά. Δεν αναφερόμαστε στην κύλιση, που δεν απογοητεύει, αλλά
στο πολύ αργό τιμόνι και στον κινητήρα, που, σε συνδυασμό με τις μακριές σχέσεις
μετάδοσης, δε σου αφήνει περιθώρια να σημειώσεις υψηλή μ.ω.τ., πετυχαίνοντας και την
παραπάνω αξιοπρεπή κατανάλωση. Αδύνατον να μείνεις στις 3.200 σ.α.λ. με την 5η σχέση, όσο
και αν προσπαθήσεις με γκάζι και μυαλό, προβλέποντας την ανηφόρα. Η επιλογή «κατεβάζουμε
4η» και πάλι αποδεικνύεται δυσάρεστη σε σχέση με τους ήχους, οπότε οπλίζεσαι με υπομονή
και καταλήγεις στο ότι πρόκειται περισσότερο για αυτοκίνητο-εργαλείο, χάρη στους χώρους
του, παρά για ένα μέσο που μπορεί να προσφέρει και τα όποια στοιχεία διασκέδασης στη
διαδικασία της μετακίνησης. Στοιχεία που, πάντως, διαθέτουν σε περίσσευμα και το κλασικό
«500» και, βέβαια, το εξαιρετικό Panda.
Με την ευκαιρία, επιμένουμε να αναρωτιόμαστε: ποιος σοφός Έλληνας ή Ιταλός συγκρίνει αυτό
το ούτε «μεγάλο Panda» με το Countryman; Ψυχραιμία._ Σ. Χ.